schoonheid van het parlementaire debat

Schoonheid van het parlement
Dwang van de rode knop

Moeten we blij zijn dat VRT zo vriendelijk is ons een uurtje op woensdag middag te laten meegenieten van het vragenuurtje in het Vlaams Parlement, op donderdag uit de Kamer? Ja, niet dus. Het is een taak van de openbare omroep het politieke gebeuren naar behoren te verslaan. En dan is het een schande dat een deel achter de rode knop verdwijnt. Het kan een keuze van zelfbeperking zijn geen digitale televisie te willen. Waarom? Om tijd over te hebben voor andere zaken, te lezen bijvoorbeeld.

Het punt is dat in Nederland belangrijke debatten, zoals heden over de het onderzoek naar besluitvorming rond de deelname aan de operatie in Irak vanwege de Nederlandse regering integraal en zonder verdere tussenkomst van journalisten op de openbare omroep, i.e. de publieke omroeporganisatie uitzendt en dan komt het gewone zendschema in het gedrang.
Want waar gaat het om? Om de mogelijkheid aan de burgers om zelf te zienr en te volgen wat parlementairen en leden van de uitvoerende macht, de regering met elkaar bespreken. En ja, inhoud en vorm gaan samen, zoals dat bij communicatie het geval is. Men kan wel eens klagen dat het oeverloos lijkt, maar het moet ons van het hart dat die sabeldansen best wel elegant kunnen zijn. Maar vooral, het gaat om het formuleren wat in casu de beste wijze is het algemeen belang vorm te geven en de publieke zaak te dienen.
We betreuren in die zin dat Villa Politica vaak de indruk wekt dat de kijker niet zelf in het gebeuren eigen inzichten tot stand komen, zowel over de standpunten, over de inzichten als de personen die met elkaar van gedachten wisselen. Veel bemiddeling lijkt ons daarbij niet nodig. Het debat van parlementsleden onder elkaar, zoals bij actualiteitendebatten het geval is, of in debat met de regering is belangrijk om bij de burger bekend te zijn. De technologie is beschikbaar, reden dus daarom meer aandacht te besteden aan de parlementaire debatten.
Ja, we mogen, moeten blij zijn dat de openbare omroep hieraan tijd besteedt, maar het blijft een mager beestje. En de vraag of en hoeveel kijkers zo een uitgebreider uitzenden van de plenaire zittingen van de federale Kamer en het Vlaams Parlement zouden bekijken, hoeft niet gesteld. Het gaat er immers om dat op deze manier meer mensen, van thuis uit de zaken kunnen volgen. Neem nu de discussie over de steun aan de industrie in deze crisistijd die vandaag woensdag 4 februari in het Vlaams Parlement heeft plaats gehad en bijzonder boeiend was, verdiende echt wel aandacht, hoefde geen onderbreking en die bleef gelukkig uit. Maar de discussie over de dialoog van gemeenschap tot gemeenschap, die mocht onderbroken worden. Het is echter zo dat in de eerdere ronde de discussie het punt niet uit de weg was kunnen gaan dat de staatshervorming te onvolkomen is om vlotte besluitvorming in Vlaanderen mogelijk te maken. Maar ook, dat Vlaanderen alle middelen die het gewest ter beschikking heeft, zal inzetten om met Europa de correcte steun aan de bedrijven en de evenwaardigheid van de regio’s en landen in Europa bij het zoeken naar oplossing van dringende problemen die zich stellen. Het debat over de staatshervorming werd van het scherm gehouden en dat vinden we niet erg fatsoenlijk, omdat ook dit een prangende kwestie.
Het komt ons voor dat Europa meer doet dan sommigen willen doen geloven en hier valt de negatieve positie van de heer Voorhamme, SP-a op. Laten we duidelijk zijn, Europa werkt zoals het werkt en dat hangt ook af van onze deelname, dat wil zeggen van de Instellingen van de Vlaamse Gemeenschap en het Vlaams Gewest, maar ook, wat vandaag aan bod kwam, van de vereiste dat de Vlaamse regering en het parlement de eigen bevoegdheden uitputtend ter harte neemt.
Maar, zoals gezegd, we zijn verheugd dat sinds enige jaren Villa Politica een inkijkje biedt en de burger toelaat te volgen wat in de plenaire zitting ter sprake komt. Maar we blijven het veel erger vinden dat de openbare omroep die woensdagsessie en donderdagsessie in het federale parlement tot één uurtje beperkt, dan dat een herdenkingsceremonie in Ieper achter de rode knop verdwijnt. Het zou het succes van populistische partijen wellicht wat temperen, maar vooral zou het alle politici actief in de respectieve assemblees dwingen tot een duidelijker taal en ook enige terughoudendheid, want als we dat week na week kunnen volgen, dan menen we, zal het velen de lust ontgaan enkel maar nummertjes te maken. Dat we achteraf eventueel in uitgesteld relais de zaak via “ooit gemist” kunnen volgen, vormt geen beletsel om via het publieke net uitgebreider uit te zenden en tegelijk de commentaar te beperken, zodat we belangrijke discussies kunnen volgen.
Voor het overige is het iedereen altijd mogelijk via internet kamerstukken op te vragen en te lezen en zich te informeren over bepaalde dossiers die het parlement en de regering in behandeling nemen. Maar het is duidelijk dat burgers niet altijd de tijd hebben zich daar uitgebreid mee bezig te houden, maar goed, dat weten we. Of men er zin in heeft, blijft een ander paar mouwen en daarom juist zou een drie uur durende uitzending best de moeite zijn.
Intussen volgen we het debat op Nederland en het valt op dat de regering het moeilijk heeft die besluitvorming van de regering Balkenende I nu nog te verdedigen. Maar de vraag is of dit niet juist de pracht van het parlementaire debat en van de mogelijkheid dit via de omroep te kunnen volgen.

Bart Haers
woensdag 4 februari 2009

Reacties

Populaire posts