Zelfportret
Man met strohoed
Je beweegt je door de stad
Alsof de dingen je niet raken
Alsof je meester bent over je wereld
Alsof je niemand nodig hebt
Je zit op een terras tegen valavond en leest
In nieuwe of oude boeken over andere levens
Je kijkt wel eens vertederd naar een vrouwenborst
Of naar het zelfbewuste wiegen van fraaie heupen
Je praat soms met een oude dame die zich
Anne, Ninon de Lenclos noemt
Je praat met de bakkersvrouw
Met een danseres van een ballettroep
Met je boekhandelaar en de wiskeysteker, je kapster
Sommigen glimlachen als ze je zien passeren,
Met een krant bij de hand of een boek
Zien je opkijken naar de gevels of verloren in de vitrines
In een meisjesblik gevangen of net bij zichzelf ingesloten
De man met de strohoed lijkt een vreemde vogel
Die zich nergens binden wil
Maar die, zelden opvallend vrolijk
Van het leven graag het fijne proeft
In de stad lopen er wel meer types rond,
Maar de man met de strohoed,
Waar valt die thuis te brengen?
Ach, je ziet hem wel eens.
Bart Haers
maandag 3 augustus 2009
Jan Arends I presume
BeantwoordenVerwijderenDankuwel Bart, voor uw trouwe bijhouden van deze blog. Ik lees trouw uw bijdragen, en kan er telkens wat van opsteken. Groetjes.
BeantwoordenVerwijderenJa, nu de zomervakantie in een stukje paradijs achter de rug ligt en een bron van herinnering wordt, zal ik er wel weer de nodige energie in stoppen.
BeantwoordenVerwijderenDie wandelstok, tja, zover heb ik m'n dandyeske uitmonstering nog niet gedreven. Maar goed, ook andere markante aspecten zijn mij niet helemaal vertrouwd. Kortom, Man met strohoed had voor alles met schilderkunst te maken en als er al enige verwantschap met Jan Arends is, dan is dat wellicht zomaar het geval, of toch niet, natuurlijk.
"of toch niet, natuurlijk", zo schrijf je Bart.
BeantwoordenVerwijderenDit vind ik een ontroerende "bijna bekentenis".
Overigens vind ik al uw "poëtische beschouwingen" heel erg mooi en stijlvol.
Striptease (in welke zin ook) is een kunst die ik zeer waardeer en weet te smaken.
Ik houd van de “naakte” mens; wanneer die zich in alle oprechtheid presenteert, kijk ik in een spiegel.
Bart, je presenteert je als een zeer “gevoelig” mens, en die hebben bij mij een streepje voor.
Met vriendelijke groet, en -vergis je niet-, met zeer veel waardering.
La vie ne fait pas de cadeaux, avec ou sans Bécaud, zingt Brel. Maar het kan triest zijn op Orly, vervolgt hij en wekt de indruk dat reizen of op doorreis zijn triest kan zijn, zoals het leven.
BeantwoordenVerwijderenMaar er is inderdaad daartegen in te brengen dat schoonheid zich presenteert op onverwachte momenten. Een levende mens in pure staat kan opvallen, kan ontroeren, maar ook een beeld, of een boom, een plant, een opvallende heuvelkam...
Wie zich de zinnen niet laat vervoeren of in vervoering brengen, ontgaat veel. Maar wie die beweging van het gemoed ervaart, kan die bron van beroering vernietigen, door te willen dan geboden wordt. Dat spel, geven, toegeven, vragen, verheerlijken, lijkt me de menselijke conditie in optima forma. Enfin, u leest het wel, als u uit de anoniemiteit wil treden, zou ik er overigens geen bezwaar tegen hebben, maar, zoals gezegd, die anonimiteit afleggen, is een begin van bloot geven.
Ben ik een gevoelig mens? Het is een vraag die ons wel eens bezig houdt. Met kwestbaarheid heeft het zeker te maken, maar er is allicht meer dan alleen gevoeligheid in termen van emotioneel. Wellicht staat een gevoelig mens open voor de zintuigelijke waarneming van de wereld om hem of haar heen maar ook kan het, moet het betekenen dat wie die zinnelijke ervaringen onderkent daar ook niet blind voor blijft, maar er iets mee aanvangt. Gevoelig te zijn blijkt overigens niet altijd zo gemakkelijk, want men laat zich al eens op het verkeerde been zetten, maar dat is geen prijs die men moet betalen, dat is gewoon het gevolg van de erkenning van wat er te beleven valt, aan schoonheid en weldadigheid, maar ook voor wat onbehagen wekt. In die zin hoop ik eerlang mijn bezwaren tegen de stoa te kunnen uitwerken, omdat het me nuttig blijkt niet geheel afgestorven te zijn voor het wereldse in de mooie en enthousiasmerende zin.
BeantwoordenVerwijderenDe ene anonieme is de andere niet. Mijn reactie is nummer twee, waar ik mezelf presenteer als trouwe lezeres van uw stukjes. De andere stukjes zijn niet van mijn hand. Heb wel ook uw stukjes gelezen in DSO, en ben het eens met de andere anonymus dat u zich presenteert als een gevoelig mens, wat ook ik zeer waardeer. Wel typisch voor uw sterrenbeeld, al wil ik u niet vastpinnen op enige astrologische wijsheid; ik ben op dat vlak ook eerder een geamuseerde non-believer. In elk geval blijf ik met veel interesse en waardering uw pennenvruchten volgen, zowel waar u de historische toer opgaat, als waar u meer poëtische paden bewandelt. En wat die stoa betreft : weet u wel dat ik het nog maar pas met iemand had over de strenge vrije scholen waar ik vroeger in de jaren 1960-1970 heb schoolgelopen? Desgewenst kunnen putten uit enig vermogen tot stoïcisme vind ik prima, maar niet ertoe gedwongen worden, dat is verstikkend. mvg,
BeantwoordenVerwijderenLeuk, die anonieme gesprekspartners, maar dat is een deel van het medium allicht. Tja, het blijft een kwestie of men gevoelig is voor iets, dan wel ontvankelijk is. Juist daarom valt er op de Stoa, zoals die wel eens begrepen wordt, een en ander af te dingen. Als het met macht, of met vermeend professionalisme te maken heeft, dan kan het ernstige schade toebrengen. Kennen we wel voldoende van de Stoa, om het nog adequaat in de praktijk te brengen, als een vorm van levenskunst? In elk geval gaat het om meer dan zelfbeheersing.
BeantwoordenVerwijderener is helaas een reactie verloren gegaan. Hopelijk kan iemand die nog eens bezorgen, ik vond die wel prettig. Kwam van een anonymus die van geestelijke en fysieke striptease blijkt te houden.
BeantwoordenVerwijderen