Vers 6 inspireert

Ik wil beproeven naakt te zijn

(vers 6, Paul van Ostaijen)

De dag gaat over in een regenachtige nacht
Maar ik denk aan vers 6
Maar verzamel woorden en zinnen
Die m’n zinnen aan het wankelen brengen

Ik wil beproeven naakt te zijn
Te kijken naar de volle maan
De sterren volgen op hun weg
De weg van het licht dat ons bereiken kan

Ik wil beproeven naakt te zijn
Voor de krachten en de schoonheid
Er zelf vorm aan geven
En mijn naaktheid
Zal me redden

Ik wil beproeven naakt te zijn
De waarheid te zien
De opsmuk weg te laten
Niet de hinder van een gewaad
Maar je m’n hart en kracht
Laten zien en eraan te werken
Dat het je bevallen kan

Ik wil bloot zijn en beginnen

Waartoe ben ik geroepen
Wat zal ik ondernemen
Waar zal ik beginnen
Mens te zijn
Menselijk te zijn
Je te bewonderen
Te volgen of mee te nemen

Een wereld waarin anderen
Hun plaats hebben
Waar ons treffen een wens
Van vrede en tederheid
Ik wil beginnen te leven

Naakt geboren vergeten we onze schamelheid
En daarom ook onze kracht
Het vermogen vorm te geven
Wat zich aandient als mooi
Wat zich van waarde aanbiedt

Naakt te staan voor je ogen
En toch jouw naaktheid
Niet te bederven
Niet willen te bezitten
Te laten bloeien
Je kracht te zien en aan te sterken

Naakt wil ik beginnen je te beminnen
Waarheid en verdichting
Laten zien wie er voor je staat
Wie er voor je kiest

Naakt ben ik niet anders
Maar wat ik wil verbergen heeft geen naam
Al kunnen sommigen er geen weg mee
Willen zij het per een fontein laten wezen
Een verlengde van hun kracht
Maar zonder verbeelding

De schoonheid van je gebaren in je baatje
Van je genoegelijke lachje
Van je ronde borsten
Van je venusheuvel,
Je dijen en je voetjes

Als je naakt voor mij staat, zal ik je bewonderen
Maar ook de eer bewijzen
Die je lichaam wel verdient
Bloot ben ik en ik zal beginnen.

Bart Haers