Rijpende schoonheid

Ik zag daar in Gent, een doek van Gustave van de Woestijne enkele doeken, waarin schoonheid een andere dimensie kreeg. De dame in het groen, hoewel niet zijn sterkste werk, volgens kenners, overviel me omwille van vele facetten, onder meer de werking van de kleuren, vele soorten groen, de fijnheid van de lijnen en het half verdoezelde van het lichaam. Ook in het dagelijkse ontmoeten van mensen, valt me die rijkdom wel eens op. En dan komt plots die gedachte, l'âge mur. Nu eens niet de ellende, toch?


Les jouissances d’une femme dite mure


Een franse titel?
Ach kom, daar breekt u zich de tong niet over
Maar struikelt u vooral niet over de gedachte,
Dat de vreugden van een jonge gazelle
Vergelijkbaar zijn kunnen
Met wat iemand die geleefd heeft
Het plezier van het leven
De blijmoedigheid van het genieten
Om niet of juist zeer veel
Laat je stralen als je ’t merken kan
Ach, de tijden van je eerste rozegeur
Van het ontdekken wat je vreugde
Wat je intense aanwezigheid
Wat je bloeien deed als een roos
Die ervaringen brengen je rijpe vruchten
Laten je groeien en bloeien
Want je weet wat het waard is
De schone dagen van het lange leven


Reacties

  1. Bart,
    Sinds een paar weken heb ik ' De verwondering ' ontdekt. Het is bijna steeds genieten.

    K.m.T

    BeantwoordenVerwijderen
  2. fijn dat te vernemen, daar doen we toch wel voor, om de lezer of lezeres aangenaam te onderhouden en toch een beetje een slijpsteen voor de geest te wezen. NRC zegt dat ook wel, maar goed, de taal is vrij.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts