Ode aan een werkmens



Ars Poëtica minor


Afscheid van Herman,
een oude werkman



Ik zie hem nog zitten in onze keuken,
een bord pap gekregen van de inwonende hulp
bijna vijftig jaar geleden
kwam hij vaak het straatje overgestoken,
want daar stond zijn huisje,
stonden arbeidershuisjes
ze verdwenen bijna alle uit dit dorp

Hij kwam voor de tuin, hielp vader met de vogels
in de grote volière tegen de tuinmuur
waar we parkieten en kanaries hadden
hij deed de klussen
  er werd tijdig gesnoeid
en 't gras afgereden
de auto in de wax
Wij het jonge grut, liepen ertussen
maar nooit, herinner ik mij
was hij anders dan gedienstig
en toch ook wel fier

Hij was voor mij een werkman
al deed hij vooral klusjes na zijn uren
hij was echter ook bezig
met van alles

Laat nu eens en voor altijd
helder worden als eerbetoon
dat zo een werkman
geen slaaf is
noch van zijn baas
niet van zijn droge lever
en al helemaal niet
van de verveling
want altijd was hij bezig
hij kent de weg

Beste Herman, wij leerden
u kennen, wij kinderen
toen men ons later sprak van arbeidersstrijd
van gewoel en van rechten
zagen wij dat die strijd
niet altijd persoonlijk was
altijd was u welgezind
maar ging het u niet, dan hoorden we het niet

Je hoorde nog altijd wel eens iets
van ons en vroeg me naar
de anderen.
Je was niet de werkman, wel Herman


b Art  

Reacties

Populaire posts