Het moment verbeiden

Ars poetica minor 

Dit lijken eerder middenhoogstemmen,
zoals die op boerenerven te zien waren, want de echte
hoogstammen herinner ik me hoger,
maar ja, toen was ik nog een knaap.

Hoogstammen in de boomgaard

van weleer

Soms komt er een beeld voorbij

wanneer ik er niet aan denk

van een oude boomgaard

in het al even oude park

In april en mei kon ik, telkens ik er kwam

de bomen inspecteren en kijken naar

de kruin vol bloesems

en dacht ik al aan het ooft

dat we in manden zouden leggen

om het later te proeven

Maar een keer inspecteerde ik niet meer

keek ik en liet me overdonderen

want hoe kort het ook duurt

dat moment van bloesems in de lente

werd me een teken van leven

Sindsdien ga ik die boomgaard niet meer in

want andere mensen kwamen er wonen

rooiden oude bomen  en hielden niet van

het plukken van het ooft

Maar als het beeld komt

van hoogstammen in bloei

dan zie ik het alsof het er nog is

Kijk ik naar jou,

dan zie ik ook die bloesems,

het weelderige van de oogst

mag nog even wachten

want het is te mooi

om al verder te kijken

b Art