Zigeunerhuwelijk ofte Europees verhaal

APM

Over de nabijheid van de zee
kon het ook gaan, want ook dat was
spectalair, de kaap en de hele kust,
met kustplaatsjes die bescheiden
en aangenaam waren. Dit beeld, tja,
het lijkt wel een film

Huwelijksfeest in oase

Je kent ze wel, de spaghettiwesterns

waarin the good, the bad and the ugly

elkaar naar het leven staan

gefilmd ergens in Spanje

onder een loden zon, in het stof

tussen kale bergen en af en toe een

kleine oase

naar zo een kleine oase, luidde een mail

zouden we gaan, voor het huwelijk ener neef

behorende tot een generatie die menig socioloog

tot wanhoop drijft en toch gezond van lijf en leden

ook best met het leven omkan

De uitnodiging bereikte een uitgebreid gezelschap

velen konden ze niet laten liggen

beter, wilden er graag op in gaan en vonden

het best van die Matthias, dat hij zovelen

wilde laten delen

in het feest, zijn hoogtijd en die van zijn Paula

no hablar espanjol, kon geen bezwaar zijn

toen we op vrijdag in een kustplaatsje, Carboneras

een uitgebreide drink en vele hapjes, tapas

en ander lekkere genoegens

gepaard zagen gaan met kennismaking en retrouvailles

Drie dagen lang feesten voor een huwelijk

het heet een zigeunerhuwelijk,

het bleek even overdadig

schoon geen traditie

Spaans klonk, Engels en Nederlands,

maar mensen kwamen vanuit vele hoeken

van Europa en daarbuiten

Een feestzaal betreden geeft altijd een stoot

een uitnodiging om het banale te laten varen

maar dit was geen zaal, dit was open lucht

dit was midden in de woestijn een besloten hofje

een oase, een serail

Een woestenij in Europa, moeilijk te vinden

maar daar, onder de Sierra Nevada zagen we er een

maar we zagen hoe mensen er leven

groenten en bloemen kweken

de kleine kustplaatsjes bezoeken

wat afgelegen voor het toerisme

maar wel gastvrij

Amazing, al die dames in toiletten om van te snoepen

een mengeling van donker en blond en toen de

bruid de lange trap afdaalde

naar een kleine patio waar het jawoord volgen zou

kon ik niet laten te verzuchten

hoe prachtig het allemaal, hoe mooi een mens zijn kan

wie misantroop worden wil, kan altijd

nog beginnen, want men zal er

altijd de redenen toe vinden,

maar die zaterdagavond waren ze verzwonden

Wie van het leven houden wil,

wie gelooft dat mensen goed kunnen zijn

wie weet dat het leven goed kan zijn

hoefde niet ver te kijken

terwijl in München en elders

doden vallen, gewonden zullen

overleven met het trauma van

geweld en het kwade

dacht ik dat inderdaad

Verschoning vraag ik niet

het kwelt me niet dat te hebben ervaren

net zo min als ik de overvloed aan hapjes,

de bubbels en de mojito heb versmaad

na het jawoord en prachtige woorden

over bruid en bruidegom,

over ouders, zussen en broers

de andere genodigden niet vergetend,

de herinneringen ophalend aan schooltijd

universiteit en Erasmus

het Europa in wording

kwam een maaltijd

kwamen gesprekken en speeches

Laat geeniegelijk dat welbevinden

 voor banaal houden

voor ritueel of zomaar passend en betamelijk

want het was alles niet banaal

wel zeker, het kon wel helpen,

dat weten dat dit jongelui waren

en hun ouders, wat ooms en tantes, andere familie

maar vooral een jeugd passeerde daar,

een jeunesse dorée, 15 jaar later

Afwezigen hadden ongelijk

maar wie zal oordelen,

laat zij die in het paradijs waren

even getuigen van dat goede leven

laten we bruid en bruidegom danken

voor het mooie feest dat ze aanrichtten

en ons de kans gaven te praten

over dingen die er niet altijd toe doen

over de dingen des daags, maar zonder

last of druk, gewoon

Elk feest is anders,

leert men en de verwachtingen

blijven achter bij het gebodene

de muziek en dans, het lachen en grollen

(een of meerdere episodes rond het zwembad

ontgingen me, wegens laat in de ochtend

maar het was dan ook for old boys sake

het spel in het zwemdok)

b Art