streling van de wind en het licht
APM
Naakt wil zij wezen
ook ik
Een
Bretoens strand,
hondsdagen
en prille liefde
wat te
doen weten we niet altijd
verveling
lijkt veraf
maar
dan nog
gesprekken,
wandelingen, stoeien
onder
een koperen zon
zoeven
over de golven op een zeilboot
kracht
en behendigheid
speels
de grenzen zoeken
ergens
langs de kust, waar geen kraampjes zijn
geen
grote troepen toeristen
geen
gejengel van kinderen, gezeur van ouders
nog
tijd genoeg voor
maar
een plekje in een bocht
waar
we heen kunnen over het strand
bij
eb, bij vloed moeten we 10 km rond
maar
naakt wil zij baden
in het
zonlicht, in zee
en
onder mijn blikken
naakt
zijn en vrij
het is
geen schaamte die haar
wegdrijft
van de grote massa
maar
een intimiteit met zon, zee en mij
genieten
gaat niet goed met massa, en masse
zegde
ze me, wijl we in de latere avond
over
een klein wegje
terugkeren
naar de badstad
naakt
zijn, zegde zij
vrij
en eigener beweging
genieten
en volkomen zorgeloos
het
lichaam vieren
het
genoegen was wederzijds
ook ik
vond, minder fraai gesculpteerd
aan
het strandje
omgeven
door rotsen en duinen
een
eeuwig nu
een
blijvend nu
Vandaag
lijkt het weer aanstootgevend
maar
op stranden in Europa,
wat
verder van de voorzieningen, de strandbars,
komen
mensen rust en intimiteit zoeken
zonder
elkaar met eigen onvolkomenheden
eigen
aantrekkelijkheden en zaligheden
lastig
te vallen
over
zedelijkheid leek het debat gesloten
naaktheid
is niet aanstootgevend
maar
het kan ook storen
doch,
hoe dol en dwaas ook,
een
meisje in een boerkini stoort mij niet
want
ik zag er nog geen
laat
ons onze vrijheid
wie
naakt wil baden in het licht
in de
zoelte van een warme zee
de
blikken en het strelen van de geliefde
en
zelf ook delen dat genoegen
maar
wie het anders wil
moet
men niet vervolgen
onze
cultuur? Vrijheid, dames en heren
u
hoeft die meisjes niet te controleren,
noch
die jongens,
noch
hun naaktheid te vervolgen
noch
hun overdadige bescherming van het lichaam
misschien
geeft hen dat rust en veiligheid
b
Art
Reacties
Een reactie posten