Winterzonnewende

Kleinbeeld

Winterzonnewendewens

Eigen foto.
Belfort en Grote Markt,
oord van plezier en nog iets,
van burgerschap

Kerst en winterzonnewende,

een wende is er nodig

maar waarheen ons te wenden

alles wat heel leek, verbrokkeld blijkt,

wanneer mensen hun onmacht in utopische wanen

vertalend dood en vernieling zaaien.

De wende, voor Paulus, maar ook voor Diderot

was een wende naar het licht,

naar waarheid en inzicht

geloof in God voor Paulus,

geloof in de mens voor Diderot

weg van de almacht van God

Vandaag strijden dezen voor hun godes macht

vandaag strijden velen tegen cynisme

zoeken wij naar wat redelijk moet heten

hoe we opnieuw mens kunnen zijn

Cynisme bestrijden lijkt zo gemakkelijk

als men weet waar de cynicus zich bevindt

aan de overkant

Mildheid betrachten en welwillendheid

ja, zelfs van vrede durf ik spreken

wetende dat het net nu onduidelijk werd

wat voor vrede het moet zijn,

de zekere vrede van de gelovige die anderen

de niet-gelovigen, tot ware inzichten wil brengen

Staande gaan we voor de waarheid door het vuur

klinkt het ten allen kante,

wijl lieden als Erasmus en Montaigne

begrepen dat waarheid weten van belang is

maar voor ons handelen niet alles bepalend

Mensen stierven waar ze anders

zich van geen kwaad bewust

vreugdevol, verwachtingsvol in gedachten verzonken

voorbij gingen, Starbucks, Maelbeek

tekeningen op de wand die ik wel eens nader bekeek

Maar soms was er ook geen kwaad aan of omtrent

stierf iemand onverwacht, geveld door ziekte

geveld door een beroerte, plots ons stellend

voor vragen over wat leven is

Na Parijs, na Brussel, Nice, Berlijn,

zijn er stemmen genoeg die oproepen tot

sluiten van de grenzen, afschaffen van Schengen, de EU,

alsof de EU en Schengen geen onvoorstelbaar groot aantal

mogelijkheden boden, zoals ook Erasmus, het studieprogramma

Kwaad zal men bestrijden, uitroeien nooit

groot kwaad, klein kwaad,

onbewust kwaad, bewust aangerichte rampen

soms staan we dichter bij de daders dan we denken

soms staan we aan het ziekbed van een onwetende

Kerst betekent vrede, winterzonnewende ook

want toen vocht men doorgaans niet

vrede des harten, vrede die niet tot rusten

op de lauweren lijkt

te veel vrede kunnen we ook niet dragen

want dan worden we onrustig

verliezen we aandacht voor onze omgeving.

Het geloof in mensen herstellen,

ook in politici, journalisten,

zelfs priesters of anderen, beladen als ze zijn

met vooroordelen van onheus gedrag

Politici moeten spreken, maar waarom

als er niets te zeggen valt?

Zijn ze bang vergeten te worden als ze zwijgen?

bang genegeerd te worden als ze niet luid

de anderen beschuldigen van fouten en nog iets.

dat men dan schandalen noemt

Onze wereld is ook in 2016 een bont gebeuren

een maaltijd met allerlei bekende figuren die vermomd

over de tapijten en de tafels buitelen,

die we wel herkennen, of net niet, een Russische Beer,

een Amerikaanse bizon gevolgd door grote kuddes

maar het jaar zelf is voor elk weer anders

maar hebben we wel Kairos bij de haren gegrepen?

Vele vragen, maar ze zijn boeiender dan de vraag

welke zondebok we nu weer de woestijn in gaan sturen.

Wie de democratie herleid tot schreeuwen op de markt

roepen dat Schengen eraan moet en de EU opgedoekt,

vergeet dat anderen dan wel eens echt uit hun schulp

zullen komen, begrijpend dat de EU, de

democratie niet de perfectie is,

wel de voorwaarde om ons leven te verbeteren

op eigen gezag keuzes te maken

niet enkel in ons voordeel

Kerstdag 2016 is bijzonder voor velen

voor anderen is het nog eens van hetzelfde

maar wie dit jaar ervaren moest hoe

breekbaar het leven kan zijn,

zoals mijn familie en ik

zal ervaren dat zo een nieuwe kerstmis

toch ook een verbond brengt met de toekomst

mogelijkheden en kansen biedt.

Dood waar is uw angel? Schreef ik het niet?

Jawel en toch, het is liefde voor het leven

dat mij gaande houdt, blij de genade te kennen

te mogen leven, wie die genade ook mag schenken

Vrede dus aan wie vrede brengen wil.

b Art